Ben eskiden buraya hayatımı dökerken, akıl alırken, sırrımı paylaşırken daha mutluydum. Mutsuz değilim şimdi ama blogtan kopuyorum. Belki blogta karşıma çıkan insanların yapaylığından, tehdidinden, sahteliğinden, iki yüzlülüğünden bilmiyorum.
Ama marple olarak açtığımı sayılı insan biliyor, diğerlerinin bilmediğine eminken, niye? Ne değişti? Eski, esir şehrimde mutsuzken miydi blog dostluğu? Bilmiyorum.
Hala görüştüğüm nice insan var blogtan, çok sevdiğim insanlarla görüşmek için feyk facebookumu kapatmıyorum. Reel zaten kullanmıyorum, açtığımın akşamı tekrar donduruyorum açılırsa da.
Kafam karışık, onca şey geldi geçti başımdan, susuyorum. Büyüdükçe sessizleşir mi insan?
Bazı insanlar daha doğrusu çoğu dertlenince yazarlar.
YanıtlaSilDertleri paylaşmak hafifletir çünkü.
Belki sende o insanlardansındır.
Ya da blog kapatıp açmalar hevesini kırmıştır.
düzelir ama. Zamanla :)
Gece,
Silgece hatırla ben buraya hüznümü de yazdım mutluluğumu. bağıra çağıra haykırdım her birini, yanımdaydın.
blog açıp kapamak değil, takipçi de değil benim derdim biliyorsun, insanlarla alıp veremediğim var.
Demin bununla ilgili bir yazi yazdim. Ne kadar ilginc geldi simdi senin bu soruyu sorman bana. :) http://sudurulmaz.blogspot.de/2012/11/hangi-ara-sustum-ben.html
YanıtlaSilSu,
SilAblacım, blogla çok içli dışlı değilim eskisi gibi fark etmişsindir. Şimdi okucam altına yorumumu girerim.
Öperim.
Eğer blogunda bile rahat yazamaz, kendini çekinerek ifade eder hale geldiysen, bence bu okuyucu kitlenden kaynaklanıyordur.
YanıtlaSilKendini yahut blogunu değil belki ama seni takip edip okuduğunu düşündüğün kitleye bir el atıp, ufak bir temizlik yapman gerekebilir..
Balık,
SilŞimdi sen yenisin benim sayfalarımda, o kadar blog yazdım ilk kez yorumuna rastlıyorum.
Benim takipçiyle alıp veremediğim yok, isteyen okur yorum da atar. İlgilenmiyorum bununla, yani okunmak gibi bir kaygım yok. Ama hayatıma müdahele noktasına girildiğinde deliriyorum.
Bunun temizlik maddesi nedir? Blogu kapamaksa onu da denedim.
Sessizleşir.. Hayata cıvıl cıvıl başlanır ve yolda ilerlemeye devam ettikçe insanlar suskunluğa iter insanları..
YanıtlaSilNe demiş birileri "Biz büyüdük kirlendi dünya"
Adnan,
SilNe güzel yazmışsınız, ben de aynı fikirdeyim sizinle. İnsan büyüdükçe mutluluğunu da kendine saklıyor sanırım, hüznünü de.
Yani bir zaman sonra, insanların sahteliğinden koruyoruz kendimizi, kendi dünyamızı.
benim de bazen çok derdim oluyor yazasım gelmiyo, paylaşıp büyütmek istemiyorm galiba
YanıtlaSilawi,
Silbunlar da bi ihtimal tabii canım
benim de bazen çok derdim oluyor yazasım gelmiyo, paylaşıp büyütmek istemiyorm galiba:o
YanıtlaSilBirçok sebebi olabilir , ki tek doğru cevabı da sendedir..Bana göre ise bu anlattıklarını ; kendini farklı biriymişsin gibi ifade etmen .Yani fake hesaptan ne düşünüyorsan yazman , anlatman..Bu özgürlüğü de realde bulamaman , derim ...Ve dedim..
YanıtlaSilcan çıkmazsa,
Silben neysem oyum ki, kendimi başka biri göstermek gibi bir niyetim yok, olmadı da hiç. hatta sahtelikten nefret ederim. sahte hesap kullanmak, sahte kimlik adı altında yazmak sahte kişilik kazandırmaz insana.
Ben de bazen kendimi anlatamıyor gibi hissediyorum, kimse beni anlamıyormuş gibi. O zaman çok susuyorum. Bir de sürekli mutsuz ya da monoton şeyler yazınca sıkılıyorum. Depresif profili çizmek hoşuma gitmiyor. Yaşam enerjisiyle dolu şeyler yazmak istiyorum ama çoğu zaman mümkün olmuyor.
YanıtlaSilBunlar benim yazmama sebeplerim. Belki senin de ortak sebeplerin vardır.
Ahududusu,
SilBebeğim aynı durumlar. Arkadaşlarıma bile anlatmıyorum, değil burdan beni tanımayanlar içinde kolayca anlatmak.
Yaşam enerjimi çalıyorlar! Gerçek arkadaşlarım, sonra buraya onlara isyan etmek geliyor ama susuyorum.
Seni çok seviyorummmmmmmmm
Ben de seni çok seviyorum bebeğim.
SilAynen arkadaşlarımla bile bir şey paylaşmıyorum artık. İçimize ata ata çok kötü patlıcaz diye korkuyorum :)
Ahu Dudusu,
SilCanım benim! Kimse bizden değerli değil, bizim doğrularımızdan. Herkesin doğrusu, fikri kendine. Bunu bilerek devam edersek nasıl yoluna girecek her şey.
Öpücükler ahududulu ^.^
bloga ilk yazılanlar biraz tuhaf duygu yaşatıyor, ama boşver yaz içindekileri ve devam et, kimseyi de takma :) devammm ...
YanıtlaSilbenimki de http://missinem.blogspot.com/
sevgiler...
Missinem,
SilMerhaba sinem, ben blogta yeni değilim. 3-4 yıllık bi' geçmişim var. 1.5 senedir aktif yazıyordum ama bu blogumu açalı 1-2 ay oldu. Yani blogger dünyasında yeni değilim, ama yeni karakterleyim :)
Devam şeklim bu, bakalım belki güzel şeyler bulurum yazmaya değer.
Sevgiler.